EDEBİYATİST/ Levent Karataş
YENİ YILDA EDEBİYATİST’TEN MERHABA, Sevgili okurlar, Kayıplarla dolu bir yıl geçirdik. Patlayan bombaların haberleriyle karamsarlığımız artarken yaşama sevincimiz eksildi. Geleceğin belirsizliği, sokakların eskisi gibi olmayışı ise içe dönük halimizi pekiştiriyor git gide. Kendimize dönüp yalnızlaştığımız, kimsesiz bir zamanda yaşıyoruz. Sıradan yaşamımız korku ve kaygı içinde şimdi. Huzursuz, suskun her birimiz… Ama EDEBİYATİST kendi yoluna, yönü okuruna doğru titiz, ağırca, yazının inceliğini, kırılganlığını bilerek devam ediyor. Kalem elden düşmesin, susan diller şiir olsun, öykü olsun, okunsun, dokunsun istedik. Elbette hüzün yansıdı dergimize. Bu yılın ilk dosya konusunu, “Mektuplar”a ayırdık. Dile gelmeyen acıların, sonsuz suskunluğun, ümidin, ümitsizliğin kağıda yansıdığı edebi yazın türü olarak da edebiyatta yeri olan mektubu inceleme nedeni biraz da yaşadığımız bu olumsuz durumlar oldu. Usta kalemlerin mektuplarında insanlığın savaşta, aşkta, açlıkta eş